Visų reikalas

Informacja

Jak rozmawiać z dziećmi o przemocy?

Jeśli dzieci widziały lub widzą przemoc w domu, bardzo ważne jest, aby z nimi o tym porozmawiać, nawet jeśli jest to bardzo trudne. Wiele osób doświadczających przemocy nie chce rozmawiać o tym ze swoimi dziećmi. Bezpieczniej jest udawać, że nic się nie dzieje. Ale dzieci widzą i rozumieją i często obwiniają siebie za przemoc.

Jak czują się dzieci, które widzą przemoc w związkach?

  • Bezradne, ponieważ nie mogą powstrzymać przemocy.
  • Samotne, ponieważ czują, że są jedynymi, którzy przez to przechodzą.
  • Zdezorientowane, ponieważ nie rozumieją, dlaczego tak się dzieje.
  • Złe, ponieważ nie powinno być przemocy.
  • Winne, ponieważ obwiniają siebie za przemoc.
  • Boją się, że stracą rodziców, sami zostaną skrzywdzeni lub, że dowiedzą się o tym ich przyjaciele.
  • Smutne, ponieważ tracą szansę na bycie dziećmi.

Co można zrobić?

  • Najpierw zapytaj, jak się czują i postaraj się naprawdę ich wysłuchać i zrozumieć.
  • Pozwól im wyrazić, co naprawdę czują do oprawcy.
  • Zapewnij je, że przemoc nie jest ich winą, że je kochasz i chcesz je chronić.
  • Uznaj ich uczucia i prawo do odczuwania złości, strachu i smutku.
  • Zrozum, że mogą nie chcieć rozmawiać od razu.
  • Wobec dzieci należy zawsze zachowywać się spokojnie i z szacunkiem.
  • Rozważ wizytę u psychologa dziecięcego.
  • Utrzymuj ustrukturyzowany plan dnia i rutynę.

Co jest najważniejsze dla dzieci, które doświadczyły przemocy ze strony rodziców?

Że przemoc nie jest normą i nie jest ich winą; że normalne jest odczuwanie strachu; że zawsze jesteś gotowy (-a) ich wysłuchać; że mogą swobodnie powiedzieć Ci, jak się czują; że jest Ci przykro z powodu tego, przez co musiały przejść; że nie mogły nic zrobić, aby zapobiec przemocy; że nie zasługują na to w swojej rodzinie; że będziesz ich chronić.

Jeśli z dziećmi nie rozmawia się o przemocy lub jeśli udaje się, że nic się nie dzieje, mogą zacząć myśleć, że przemoc jest normalna, czuć się zawstydzone, obwiniać się, ukrywać, zaprzeczać i niechętnie wyrażać swoje uczucia. Mogą czuć się odizolowane od swoich przyjaciół, nauczyć się nie rozmawiać o przemocy i rozwinąć nierealistyczne przekonania na temat przyczyn przemocy.