Nie jest trudno rozpoznać pewne działania jako przemoc – kiedy jesteśmy bici lub popychani, wiemy, że jest to przemoc wobec nas. Ale co, jeśli nie jesteśmy pewni, czy to, czego doświadczamy, jest przemocą? Niektóre formy przemocy są w społeczeństwie uznawane za normę, a nawet za przejaw romantyzmu i nie mówi się o nich zbyt wiele, co utrudnia ich rozpoznanie.
Poniższe przykłady i pytania mogą pomóc w ocenie własnych doświadczeń. Jeśli jednak nadal nie masz pewności, zawsze najlepiej jest polegać na intuicji. Jeśli słowa lub działania innego ucznia lub osoby dorosłej ranią Cię, sprawiają, że czujesz się niekomfortowo lub boisz się, jest to znak, że nie powinieneś być traktowany w ten sposób.
PRZEMOC DOMOWA
Przemoc domowa wobec dzieci to każde zamierzone działanie, które skutkuje krzywdą fizyczną, psychiczną, seksualną lub materialną, niezależnie od tego, czy zostało popełnione przez członka rodziny, krewnego czy osobę mieszkającą z dzieckiem. Istnieją cztery rodzaje przemocy wobec dzieci.
- Przemoc fizyczna to celowe zadawanie dziecku bólu fizycznego lub groźba jego zadawania. Przemoc fizyczna obejmuje bicie rękami i przedmiotami, popychanie, ciągnięcie za włosy, kopanie, przypalanie, gryzienie, torturowanie poprzez zmuszanie dziecka do ciężkiej pracy oraz wymierzanie kar cielesnych w dowolny z wymienionych sposobów.
- Przemoc seksualna to wykorzystywanie osoby w wieku poniżej 16 lat do własnych lub cudzych potrzeb seksualnych. Przemoc seksualna obejmuje wyświetlanie tekstów, zdjęć, filmów o charakterze jednoznacznie seksualnym, angażowanie dziecka w pornografię lub prostytucję, zmuszanie dziecka do oglądania genitaliów osoby dorosłej lub do pokazywania własnych genitaliów, odbywanie stosunków seksualnych z dzieckiem dopochwowo, analnie, oralnie, wkładanie przedmiotów do genitaliów, dotykanie w celu zaspokojenia żądzy seksualnej (całowanie, głaskanie, dotykanie itp.) oraz zmuszanie dziecka do wykonywania tych czynności.
- Znęcanie się psychiczne to celowe i długotrwałe pogarszanie stanu emocjonalnego dziecka: zastraszanie, krzyczenie, umniejszanie osiągnięć dziecka, jego pragnień, zainteresowań, ignorowanie go, grożenie mu użyciem siły fizycznej, ograniczanie jego aktywności społecznej (na przykład poprzez niepozwalanie mu na udział w wydarzeniach, spotkaniach towarzyskich z przyjaciółmi, uczęszczanie do klubów), kontrolowanie go w inny sposób i bycie niekonsekwentnym w wychowaniu.
- Zaniedbanie to niezaspokojenie podstawowych potrzeb fizycznych, emocjonalnych i społecznych dziecka. Zaniedbanie może obejmować niedbanie o dietę dziecka i prawidłową wagę, higienę, leczenie chorób przewlekłych, zepsutych zębów, pozwalanie na używanie alkoholu, tytoniu lub narkotyków, poświęcanie zbyt małej uwagi dobremu samopoczuciu emocjonalnemu dziecka lub ograniczanie możliwości edukacyjnych dziecka, na przykład poprzez niepuszczanie dziecka do szkoły.
Dzieci dorastające w domu, w którym dochodzi do przemocy wobec któregokolwiek z członków rodziny, są również traktowane jako ofiary przemocy domowej, nawet jeśli nie doświadczyły jej bezpośrednio.
Spróbuj odpowiedzieć na poniższe pytania. Im więcej odpowiedzi “TAK”, tym większe prawdopodobieństwo, że doświadczasz przemocy domowej i powinieneś szukać pomocy.
- Czy jesteś bity, popychany, duszony, kopany, gryziony lub w inny sposób krzywdzony fizycznie w domu?
- Czy któryś z dorosłych w twoim otoczeniu grozi Ci karą fizyczną, jeśli nie będziesz postępować zgodnie z poleceniami?
- Czy w domu jesteś obrzucany wulgarnymi lub innymi obraźliwymi wyzwiskami?
- Czy zazwyczaj nie czujesz się bezpiecznie w domu z członkami rodziny?
- Boisz się wrócić do domu?
- Brakuje Ci produktów higienicznych, niezbędnej odzieży, przyborów szkolnych?
- Czy jedno z twoich rodziców lub opiekunów stosuje przemoc wobec drugiego w domu (bije lub wyrządza inną krzywdę fizyczną, krzyczy, przezywa, ogranicza dostęp do środków komunikacji, uniemożliwia kontakty towarzyskie z określonymi osobami)?
- Czy osoba dorosła w Twoim najbliższym otoczeniu zmusza Cię do wykonywania lub obserwowania czynności o charakterze seksualnym?
PRZEMOC W ZWIĄZKACH ROMANTYCZNYCH
Przemoc wśród nastolatków w związkach romantycznych jest dość powszechna, ponieważ w tym wieku wciąż uczą się wyrażać swoje emocje i komunikować swoje potrzeby w zdrowy sposób. Możliwe jest również, że sprawca, który sam rozpoczął romantyczny związek, wprowadził do niego zachowania, które widzi lub których doświadcza w swoim bliskim otoczeniu.
Rozpoznanie i zaakceptowanie przemocy ze strony partnera jest znacznie trudniejsze niż, na przykład, zastraszania przez rówieśników, ponieważ ta osoba jest Ci znacznie bliższa i stała się dużą i ważną częścią twojego życia. Aby pomóc sobie w rozróżnieniu między niezdrowymi i zdrowymi relacjami, możesz spróbować odpowiedzieć na serię przygotowanych wcześniej pytań i zastanowić się, czy uznałbyś (uznałabyś) to samo zachowanie za akceptowalne w relacjach innej pary. Im więcej odpowiedzi “TAK”, tym większe prawdopodobieństwo, że jesteś w szkodliwym związku i doświadczasz przemocy.
Czy osoba, z którą jestem w romantycznym związku:
- wyzywa Cię, poniża?
- stale bagatelizuje Twoje uczucia i doświadczenia, zwłaszcza w odniesieniu do jego (jej) szkodliwego zachowania?
- zaprzecza swoim czynom?
- sprawdza Twój telefon i/lub komputer?
- mówi Ci, z kim powinieneś (powinnaś), a z kim nie powinieneś (powinnaś) rozmawiać?
- mówi Ci, gdzie i co powinieneś (powinnaś) robić?
- mówi Ci, jak powinieneś (powinnaś) się ubierać?
- biję Cię lub w inny sposób skrzywdzi fizycznie?
- zmusza Cię do kochania się lub do innych czynności seksualnych?
- próbuje wywołać strach za pomocą spojrzeń, słów lub działań?
- niszczy Twoje rzeczy osobiste?
- grozi rozpowszechnieniem plotek na Twój temat wśród kolegów z klasy lub innych osób, jeśli nie zrobisz tego, co Ci każe?
- rozpowszechnia plotki na Twój temat?
- grozi, że skrzywdzi Ciebie lub siebie, jeśli nie zrobisz tego, co Ci każe?
